Bram en ik zijn ongeveer een week geleden vertrokken naar Puglia. Het hakje van de laars van Italië dus. Wij hadden besloten met de auto te gaan, wat betekende dat we wel zeker 3 dagen moesten rijden voordat we op de camping aan kwamen. Dit klinkt erg lang en heftig, maar eigenlijk viel het wel mee en was het best gaaf. Hier wat kiekjes van de autoreis:

Onze eerste stop was in noord Italië, net boven het como meer. De tweede stop was midden Italië bij Pescara. Wat ons vooral opviel is hoe mooi Zwitserland was om doorheen te rijden.

Eenmaal aangekomen op de camping was het tijd om de tent op te zetten, Bram als ervaren kampeerder dacht dit te kunnen zonder gebruiksaanwijzing. Dit resulteerde erin dat we zeker twee keer zolang bezig waren dan hoorde, maar na 1,5 uur stond alles!

Hard aan het werk

De camping is best luxe aangezien ze pas hadden geïnvesteerd in een nieuw zwembad, dus daar hebben we meteen gebruik van gemaakt de eerste twee dagen.

Puglia staat natuurlijk bekend om zowel de mooie kleine dorpjes, als de helderblauwe zee. We besloten daarom om wat plaatsjes uit te kiezen die we graag wilden bezichtigen en begonnen met Otranto.

Ik verbaasde me al meteen over hoe helder blauw de zee hier was, echt ge wel dig. Het was net Azië 😉 Otranto is een gezellig haven stadje met veel kleine straatjes waar je lekker in kan verdwalen. Waar het ook bekend om staat is de kathedraal.

Het interessante van deze kathedraal zijn eigenlijk twee dingen. Allereerst is de vloer volledig van mozaïek, gemaakt door 1 monnik. Echt monnikenwerk dus. Daarnaast is de kathedraal deels verwoest tijdens de Turkse occupatie, waar ook veel katholieken zijn omgekomen die zich niet wilden bekeren tot de islam. De botten van een aantal van deze burgers zijn in de kerk tentoongesteld als herinnering aan de verschrikkelijke gebeurtenis.

Na het stadje bezocht te hebben zijn we door gereden naar Baia dei Turchi, de naam die natuurlijk weer afstamt van de invasie van de Turken. Dit was een erg mooi strand.

De dag hierna hebben we weer lekker gerelaxt, en zijn we in de avond naar het dorpje gereden waar onze camping aan ligt: Santa Cesarea Terme. Hier hebben we lekker een Aperol Spritz gedronken en een ijsje gegeten.

Een van de meest bekende steden in Puglia is Lecce. Hier zitten wij ongeveer 40 minuutjes vanaf, dus dit moesten we natuurlijk bezoeken. We verbaasden ons echt over hoe gaaf de stad was, echt een klein Rome. We kochten een combi ticket voor de barok kerken, waarmee we de 5 bekendsten in mochten.

De kerken waren echt super gaaf. Sommigen van binnen en sommigen van buiten. Het detailwerk waarmee ze zijn gemaakt is echt ongelofelijk.

Wat je ook niet mag missen wanneer je naar Lecce gaat is het eten van een Pasticciotto. Dit is een soort gebakje met daarin een citroen-vanille crème. Echt mega lekker. Wat ook erg grappig is, is dat veel mensen hier de pasticciotto ‘heilig’ noemen, waar we dan ook een tekening van kregen na bestellen.

De avond erna zijn we uit eten gegaan op de camping, waar ze een panorama terras hebben. Het eten was erg lekker en het uitzicht mooi.

Het uiterste puntje van Puglia is Santa Maria Di Leuca. In dit stadje heb je een uitkijkpunt met dat een hele oude vuurtoren (uit 1847), die nog steeds in gebruik is. Dit is het punt waarin de Adriatische zee in de Ionische zee over vloeit. Aangezien dit het uiterste puntje van de hak van Italië is, dachten de Romeinen dat dit het einde van de wereld was. Aangezien wij weten dat de aarde rond is, hebben we nog gecheckt of we Griekenland of Albanië zagen, dit kan namelijk op heldere dagen. Helaas waren wij niet zo gelukkig.

Na dit stadje bezocht te hebben zijn we richting het strand gereden. Dit strand werd de Malediven van Italië genoemd. Ondanks dat we nooit bij de Malediven zijn geweest snapten we de vergelijking wel. Het water was echt helder blauw.

De dagen hierna hebben we lekker uitgerust en flink wat dingen moeten regelen met de anwb. Helaas was er namelijk wat mis met de auto, waardoor deze gerepareerd moest worden. Gelukkig is dit allemaal nu in gang en komt alles goed!

Inmiddels schrijf ik vanuit het noorden van Puglia, Martina Franca om precies te zijn. Hier zijn we om de trulli en de gave dorpjes in de omgeving te bezoeken. Hierover later meer.

Ciao tutti !